สรภัญญะ โพชฌงค์คำฉันท์

สรภัญญะ โพชฌงค์คำฉันท์

โพชฌังโค สะติสังขาโต          ธัมมานัง วิจะโย ตะถา
วิริยัมปีติ ปัสสัทธิ                    โพชฌังคา จะ ตะถาปะเร
สะมาธุเปกขะ โพชฌังคา         สัตเต เต สัพพะทัสสินา
มุนินา สัมมะทักขาตา              ภาวิตา  พะหุลีกะตา
สังวัตตันติ อะภิญญายะ          นิพพานายะ จะ โพธิยา
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ             โสตถิ เต โหตุ สัพพะทา ฯ
เอกัสมิง สะมะเย นาโถ            โมคคัลลานัญจะ กัสสะปัง
คิลาเน ทุกขิเต ทิสวา                โพชฌังเค สัตตะ เทสะยิ
เต จะ ตัง อะภินันทิตวา           โรคา มุจจิงสุ ตังขะเณ
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ             โสตถิ เต โหตุ สัพพะทาฯ
เอกะทา ธัมมะราชาปิ               เคลัญเญ นาภิปีฬิโต
จุนทัตเถเรนะ ตัญเญวะ           ภะณาเปตวานะ สาทะรัง
สัมโมทิตวา จะ อาพาธา          ตัมหา วุฏฐาสิ ฐานะโส
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ             โสตถิ เต โหตุ สัพพะทา ฯ
ปะหีนา เต จะ อาพาธา             ติณณันนัมปิ มะเหสินัง
มัคคาหะตะกิเลสา วะ              ปัตตานุปปัตติธัมมะตัง
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ             โสตถิ เต โหตุ สัพพะทา ฯ

โพชฌงค์องค์ส่องแสง          เพื่อแสดงพุทธธรรม
มีเจ็ดจงจดจำ                           รวมน้อมนำควบคุมใจ
สติวางไว้อย่างดี                       เรื่องเดี๋ยวนี้หรือกาลไกล
ดึงไว้ไม่ไถล                            สู่จุดหมายไม่เสียงาน
ธรรมวิจัยไตร่ตรองแล             เลือกเฟ้นแต่ที่ต้องการ
เหมาะควรถ้วนทุกด้าน           จิตประสานรู้ตัวตน
วิริยะปุรานนท์                         ห่อนจับจดสัมฤทธิ์ผล
ครองได้ด้วยอดทน                  พากเพียรจนสำเร็จการ
ปีติย่อมบังเกิด                         อิ่มใจเถิดผู้กล้าหาญ
ฤดีมีสราญ                               ความเบิกบานเข้าครอบครอง
ปัสสัทธิซิสงบ                         ได้พานพบสุขทั้งผอง
อารมณ์รู้ประคอง                    อย่าเกี่ยวข้องเรื่องวุ่นวาย
สมาธิตั้งจิตมั่น                         แน่วแน่นั่นคุณมากมาย
จ่อไว้ไม่เคลื่อนคลาย               ทรงพลังหมายทางตรง
อุเบกขาท่าวางเฉย                   ใช่เฉยเมยมุ่งดำรง
จิตกายให้สูงส่ง                        ไร้พะวงรู้เท่าทัน
พระพุทธองค์ทรงแถลง           อย่างชัดแจ้งเนิ่นนานครัน
ดับทุกข์ดั่งมุ่งมั่น                     เข้าถึงขั้นชั้นนิพพาน
โมคัลลามหากัสปะ                 ได้ประสบเวทนาการ
อาพาธพิษโรคราน                   ทรงประทานธรรมโพชฌงค์
อาพาธก็ห่างหาย                      สุขใจกายทั้งสององค์
ชื่นชมธรรมมั่นคง                   หมายมุ่งตรงถึงความดี
พระพุทธองค์ทรงประชวร      โรคก่อกวนทุกข์ทวี
ทรงเอื้อนเอ่ยวจี                       จุนทะปราณีแสดงธรรม
องค์เจ็ดสิ้นเสร็จสรรพ             โรคระงับความสุขนำ
ศานติครองประจำ                   เกิดจากธรรมล้ำค่าคุณ

พุทธศาสนิกชน                       ทุกแห่งหนค้นหาบุญ
โพชฌงค์ช่วยค้ำจุน                  จะอบอุ่นไร้โรคา
ร่างกายก็ยอดเยี่ยม                   มโนเปี่ยมแสงปัญญา
สดใสสว่างตา                          ทุกเวลาหรรษาเทอญ ฯ


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น