โองการพระอรหันต์แปดทิศ (น้ำมนต์มหามะกรูด ๘ กิ่ง)

โองการพระอรหันต์แปดทิศ

            กล่าวถึงท้าวเวสสุวรรณได้ทำยาพิษขึ้นมา แล้วท้าวกุเวรพร้อมด้วยบริวารยักษ์ ได้นำยาพิษไปโปรยตามที่ต่างๆ จนมนุษย์และสัตว์ได้รับความเจ็บป่วยและตาย พระพุทธเจ้าจึงให้พระอรหันต์แปด พระองค์ไปปราบยักษ์และถอนพิษเหล่านั้น ซึ่งได้แก่ พระสารีบุตรที่ทิศบูรพา พระกัสสปะที่ทิศอาคเนย์ พระโมคคัลลานะที่ทิศทักษิณ พระอานนท์ที่ทิศหรดี พระโกณฑัญญะที่ทิศประจิม พระควัมปติที่ทิศพายัพ พระกัจจายนะที่ทิศอุดร และพระราหุลที่ทิศอีสาน

            โองการพระอรหันต์แปดทิศใช้ปรุงนำมนต์แก้พิษ ถอนพิษทั้งปวง ปราบยักษ์ ไล่ผี แก้คุณผีแก้คุณยักษ์ บางท่านเรียกว่า “โองการมหามะกรูด ๘ กิ่ง” 

๏ พุทโธ จ มัศมน ชิโมเชฏโฐ
ข้าพเจ้าจะประนมบังคมบาทชุลีกรอภิวาท
ปางเมื่อพระพุทธองค์เสด็จ
จะมาตรัสในร่มไม้ชัดพระศรีมหาโพธิ์
พระองค์เสด็จจะมาโปรดเวไนยสัตว์
อันฝูงชนต้องวิบัติทุกสิ่งสรรพ์
ด้วยท้าวเวสสุวรรณอันเรืองฤทธิ์
ปรุงยาพิษประกอบกับหมู่คณาฝูงปีศาจ
ทั้งท้าวกุเวรนุราชกุมภัณฑยักษ์
ชื่ออัคคมูขีผีป่าโปง ผีตายโหงแลภูติพราย
เอาห่อยาไปเที่ยวโปรยปรายไว้ทุกเส้นหญ้า
ในคงคาห้วยแลหนอง ฝูงสัตว์ถูกต้องเจ็บปวดตาย
คนทั้งหลายออกทรพิษ เป็นฝีหิดพิษมืดมัว
เจ็บปวดหัวไปทุกแห่งหน เกิดพิกลไปทุกแห่ง
ปางสมเด็จพระบรมพิชิตมารนี้สุทธนาการ
ท่ามกลางอรหันต์ล้อมทั้งแปดทิศ
โปรดประสิทธิ์กับพระมหาเถรทั้งแปดพระองค์
ท่านจึงชวนกันไปช่วยขับไล่ล้างพิษที
พระมหาเถรถวายอัญชุลีบังคมลา
ต่างกระทำซึ่งเดชาทั้งแปดพระองค์
บ้างก็ทรงสำแดงล้างพิษที ขับฝูงผีด้วยฤทธา ๛

ฯ ๑ ฯ สารีปุตฺโต จ ปพฺพายํ
ฝ่ายพระสารีบุตรพระมหาเถรเจ้า
เสด็จเฝ้าอยู่บูรพทิศ ได้ประสิทธิ์ขับปีศาจ
ให้เร่งกวาดเอาห่อยาใบยาชาจากนคร
อสูรปีศาจเร่งร้อน
แตกตื่นหนีกระจัดกระจายไปทุกแห่ง
พระองค์ทรงสำแดงฤทธิ์
เนรมิตเป็นกำแพงศิลาแลงสูงสองโยชน์
โดยฤทธิโสดประสิทธิให้แก่กู
อมหุลุๆ สะวาหาย นะถอน โมลุด พุทเคลื่อน ธาคลาย
ยะสูญหายไปบัดนี้ คัดชะอะมุมหิโอกาเสติถาหิ

ฯ ๒ ฯ อคฺคเนยฺเย จ เรวตฺโต กสฺสโป
ฝ่ายพระกัสสปะพระมหาเถรเจ้า
พระองค์เสด็จเฝ้าอยู่ทิศอาคเนย์
กล่าวอุปะเทแก่หมู่มารปีศาจตามวิสัย
มีตนใหญ่เท่าแผ่นฟ้ามีหน้าใหญ่เท่าแผ่นดิน
มึงไปเที่ยวกินมนุษย์แลฝูงสัตว์
มึงเร่งกำจัดไปอย่าช้า กูจะว่าด้วยพระคาถา
อิติปิโสภควา ก ข คฺค ฆฺฆ งฺง ฯลฯ
สะหะละอัง ฯ พระองค์ประสิทธิ์
ต่างเป็นกำแพงศิลาแลงสูงห้าโยชน์
โดยฤทธิโสดประสิทธิให้แก่กู
อมหุลุๆ สะวาหาย นะถอน โมลุด พุทเคลื่อน ธาคลาย
ยะสูญหายไปบัดนี้ คัดชะอะมุมหิโอกาเสติถาหิ

ฯ ๓ ฯ ทกฺขิเน อุตเร โมคฺคลฺลาโน
ฝ่ายพระโมคคัลลาพระมหาเถรเจ้า
เสด็จเฝ้าอยู่ทักษิณ ขับอสูรมารไพรีในใต้หล้า
พระองค์มาเนรมิตให้เป็นไฟไหม้เผา
ฝูงสัตว์ง่วงเหงาวินาศผุยผง
ด้วยฤทธิ์ของพระองค์ประสิทธิให้แก่กู
อมหุลุๆ สะวาหาย นะถอน โมรุด พุทเคลื่อน ธาคลาย
ยะสูญหายไปบัดนี้ คัดชะอะมูมหิโอกาเสติถาหิ

ฯ ๔ ฯ อานฺนท หรติยํ
ฝ่ายพระอานนท์พระมหาเถรเจ้าพระองค์
เสด็จเฝ้าอยู่ทิศหรดี
ขับฝูงผีทั้งนายบ่าวคำกูกล่าวอย่าแถลง
พระองค์ทรงสำแดงฤทธิ์
เนรมิตรเป็นกำแพงศิลาแลงสูงห้าโยชน์
โดยฤทธิโสดประสิทธิ์ให้แก่กู
อมหุลุๆ สะวาหาย นะถอน โมลุด พุทเคลื่อน ธาคลาย
ยะสูญหายไปบัดนี้ คัดชะอมุมหิโอกาเสติถาหิ

ฯ ๕ ฯ โกณฺฑญฺโญ จ ปฺรจิมฺเม
ฝ่ายพระโกณฑัญญะพระมหาเถรเจ้า
เสด็จเฝ้าอยู่ประจิมทิศ
ทรงสำแดงฤทธิเดชา ขับผีป่าผีโป่ง ผีโรงผีศาล
ผีกินกบาลอย่าอยู่นานเร่งออกไป
ด้วยฤทธิไกรพระโกณฑัญประสิทธิให้แก่กู
อมหุลุๆ สะวาหาย นะถอน โมลุด พุทเคลื่อน ธาคลาย
ยะสูญหายไปบัดนี้ คัดชะอะมุมหิโอถาเสติถาหิ

ฯ ๖ ฯ พายพฺพเย จตวาหตฺถ
ฝ่ายพระภควัมปติพระมหาเถระเจ้า
เสด็จเฝ้าอยู่ทิศพายัพ
ได้สดับโองการได้ประหารขับผีปีศาจภูติร้ายกาจ
ผีโขมดขมานยา ผีละว้าตีนเดี่ยว
ไปเที่ยวกินคนเป็นอาหาร
ได้ฟังโองการพระภควัมปติ หลบหลีกหนีให้่พ้น
ด้วยมนต์พระภควัมปติประสิทธิ์ให้แก่กู
อมหุลุๆ สะวาหาย นถอน โมลุด พุทเคลื่อน ธาคลาย
ยะสูญหายไปบัดนี้ คัดชะอะมุมหิโอกาเสติถาหิ

ฯ ๗ ฯ อุตฺตเร จ กัจจายนะเถรพระผู้เป็นเจ้า
พระองค์เสด็จจะเฝ้าอยู่อุตตรทิศ
พระเนรมิตเป็นกำแพงศิลาแลงสูงห้าโยชน์
พระเสด็จมาโปรดให้เป็นสุข
ให้พ้นทุกข์จากโรคโรคา
สัพเพยักขาอะระปีศาจ ก็ไม่อาจจะอยู่ชา
ด้วยมนตราประสิทธิ์ให้แก่กู
อมหุลุๆ สะวาหาย นะถอน โมลุด พุทเคลื่อน ธาคลาย
ยะสูญหายไปบัดนี้ คัดชะอะมุมหิโอกาเสติถาหิ

ฯ ๘ ฯ ราหุโล เจว อีสาเน
ฝ่ายพระราหุลพระมหาเถรเจ้า
พระเสด็จเฝ้าอยู่ทิศอีสาน
พระองค์จะประหารพวกอสัตย์บาน
กูจะปราบมึงให้ราบลื่นดุจพื้นพสุธา
กูจะเรียกด้วยพระคาถาว่า อาคจฺฉาย อาคจฺฉาหิ
มึงมานี้กูจะว่าให้มึงฟัง มึงเร่งระวังตัวหัวมึงจะขาด
มึงมิอาจที่จะได้เกิดเป็นมนุษย์
ด้วยพระพุทธบัญญัติแรกปฐม
มึงกินแต่อาจมเป็นอาหาร
เหล่าพวกมิจฉาจารเปรตอสูรกาย
มึงอย่ามายที่จะได้เกิด แต่เอากำเนิดในนรก
ทำโกหกพระศาสนา ฝูงประชามาล้มตาย
ให้พรัดพรากลูกแลเมีย
มึงเร่งกำจัดเอาพิษของมึงออกไปเสียจากคนใค
กูจะเฆี่ยนมึงด้วยหวายลงด้วยพระวิประสิทธิศักดิ์
กูเอาองครักษ์มาปักขึง มัดมึงกลิ้งลงกับพระธรณี
กูจะเฆี่ยนกูจะตีให้ย่อยยับกูจะผ่า กูจะสับให้เป็นชิ้นๆ
ดิ้นอยู่หลุบๆ กูจะต่อยกูจะทุบด้วยกระบองเพชร
ให้มึงเข็ดให้มึงหลาบ กูจะปราบมึงให้
เป็นจุลวิจุล ด้วยอำนาจพระราหุลประสิทธิให้แก่กู
อมหุลุๆ สะวาหาย นะถอน โมลุด พุทเคลื่อน ธาคลาย
ยะสูญหายไปบัดนี้ คัดชะอมุมหิโอกาเสติถาหิ

สํ โมหติสมุหตา สหเสมาสหเนยฺย
นะถอด โมถอน พุทคลอน ธาเคลื่อน
ยะลุด ปสฺสสิ อาวุโสตาอาปจฺจ

โย พุทโธพุทธัสกำจัดออกไป
อย่าเข้ามาใกล้เสมามณฑล
ออกไปให้พ้นวินาศสันติ
คัดชะอะมุมหิโอกาเสติถาหิ
หิริโอสับพะสำปันน้า สูกคะทำมะสะมาหิตาสันโต
สัปปุริสาโรเกเทวะทำมาติวุดจะเร คัดชะเนเหตุปัจโย
เอเหเทเสสิ คัดชะอะมุมหิโอกาเสติถาหิ ฯ 

สัมพุทโธ ทิปะทัง เสฏโฐ
นิสินโน เจวะ มัชฌิเม
โกณฑัญโญ ปุพพะภาเค จะ
อาคเณยเย จะ กัสสะโป
สารีปุตโต จะ ทักขิเณ
หะระติเย อุปาลิ จะ
ปัจฉิเมปิ จะ อานันโท
พายัพเพ จะ ควัมปะติ
โมคคัลลาโน จะ อุตตะเร
อีสาเนปิ จะ ราหุโล
อิเม โข มังคะลา พุทธา
สัพเพ อิธะ ปะติฏฐิตา
วันทิตา เต จะ อัมเหหิ
สักกาเรหิ จะ ปูชิตา
เอเตสัง อานุภาเวนะ
สัพพะโสตถี ภะวันตุโน

อิจเจวะมัจจันตะนะมัสสะเนยยัง
นะมัสสะมาโน ระตะนัตตะยังยัง
ปุญญาภิสันทัง วิปุลัง อะลัตถัง
ตัสสานุภาเวนะ หะตันตะราโย

จบโองการพระอรหันต์แปดทิศ