โองการมหาเถรตำแย (น้ำมนต์มหาเถรตำแย)

โองการมหาเถรตำแย

            คำว่า “ตำแย” ไม่มีในภาษาบาลีนะครับ คำว่าตำแยมาจากภาษาไทยที่แปลว่า คนทำคลอด
            มหาเถรตำแย เป็นหมอทำคลอด หรือสูตินารีแพทย์ นั้นเอง มหาเถรตำแยนับว่าเป็นสูตินารีแพทย์ที่โด่งดังมากในสมัยพุทธกาล คำว่าตำแยเพี้ยนมาจากคำว่า “อาเตรยะ” อาเตยะดาบทเป็นชื่อของมหาเถรตำแย หรืออีกข้อสันนิษฐานหนึ่ง “ตำราแย” คำว่า แย คำนี้เป็นภาษาทมิฬ เป็นคำสรรเสริญใช้นำหน้าคำสวดบูชาเทพ เช่น แยนาราย แยศรีหริ มีลักษณะแบบ “โอม” ดังนั้นต่อมาจึงเพี้ยนไปเป็น “ตำแย” ในสุวรรณภูมิคือผู้ประกอบวิชาชีพในการทำคลอดแผนโบราณ 

            มหาเถรตำแย ท่านอาเตรยะ ได้รับสมญานามว่า ฤทธิ์ยาธรดาบส แปลว่านักบวชผู้มีฤทธิ์ เป็นฤาษีที่เป็นอาจารย์หมอของ บรมครูหมอชีวกโกมารภัจจ์ (มหาเถรตำแยเป็นอาจารย์ของปรมจารย์นะครับ) มาดูศิษย์อาจารย์เขาคุยกันบ้างนะครับ
เหตุการณ์วันนั้นคือ อาเตรยะดาบสต้องการทุกสอบความรู้ด้านสมุนไพรของลูกศิษย์ “ให้ไปหาพีชวัตถุที่ไม่สามารถนำมาทำยาได้” และขู่ว่าถ้าไม่มีจะไม่สอนวิชาให้อีกต่อไป
            เวลาใกล้ค่ำ ศิษย์ทั้งหลายกลับมาพร้อมกับวัตถุปรุงยา เหลือแต่หมอชีวกโกมารภัจจ์เดินมาอย่างเศร้าสร้อยพร้อมบอกอาเตรยะดาบสว่า “ท่านอาจารย์ศิษย์นั้นด้อยสติปัญญานัก มิอาจหาพืชวัตถุที่ท่านอาจารย์ต้องการนั้น มาให้อาจารย์ได้ ศิษย์ได้พยายามอย่างเต็มกำลังความสามารถของศิษย์แล้วขอให้อาจารย์เมตตาต่อศิษย์ด้วย” ท่านอาเตรยะยิ้มแล้วกล่าวกับท่านอาจารย์โกมารภัจว่า
“โกมารภัจอาจารย์ได้ถ่ายทอดความรู้ที่อาจารย์มีให้เจ้าจนหมดสิ้นแล้วอันใดในโลกนี้ล้วนมีประโยชน์จะหาสิ่งใดที่มิอาจจะนำมาปรุงเป็นโอสถ มิได้นั้นไม่มีเลยล้วนเป็นทิพย์โอสถทั้งสิ้นไปเถอะโกมารภัจจงนำความรู้ที่มีไปทำประโยชน์ ให้เกิดขึ้นแก่มวลมนุษย์และเหล่าสัตว์ร่วมโลกทั้งหลายเถิด” อาเตรยะดาบสได้ประกาศไห้ท่านหมอชีวกโกมารภัจสำเร็จวิชาแพทย์ ณ วันนั้นเองการแพทย์ ณ สำนักตักศิลาจะมีอาจารย์ผู้สอนและเป็นแพทย์ให้การรักษาด้วยกันมีแปดท่าน โดยมีอาเตรยะเป็นเจ้าสำนัก และเป็นหมอใหญ่และยังมีท่านฤๅษีหาริต ท่านอัตนิเวศ ท่านกาศยป อาจารย์เภค อาจารย์จรกะ อาจารย์วาคภัฏ อาจารย์สุศรุต ซึ่งสุศรุตเป็นคนบันทึกการรักษาคนไข้ต่างๆไว้เหมือนทำหน้าที่เป็น OPD ในปัจจุบันนี้
            รู้สึกว่าจะยาวไปล่ะ อธิบายง่าย “มหาเถรตำแย คือ อาเตรยะดาบส เจ้าสำนักตักศิลา เป็นสูตินารีแพทย์ผู้โด่งดัง ได้รับสมญานามว่า ฤทธิ์ยาธรดาบส แปลว่านักบวชผู้มีฤทธิ์ อาเตรยะดาบสเป็นอาจารย์แพทย์ของบรมครูหมอชีวกโกมารภัจจ์”

            เนื่องจากอาเตรยะดาบสได้รับสมญานามว่า “ฤทธิ์ยาธรดาบส” ดังนั้นด้านวิชาอาคมจึงกล้าแกร่งสมฉายา และมีโองการหนึ่งเป็นมนต์ที่ท่านมหาเถรตำแยใช้ปรุงน้ำมนต์ เรียกมนต์บทนี้ว่า โองการมหาเถรตำแย หรือโองการพระมหาเถรตำแย ใช้ปรุงน้ำมนต์แก้คุณไสย์คุณคน แก้โรคภัยไข้เจ็บ
            ด้วยว่าโองการมหาเถรตำแยเป็นมนต์ที่มีครู ดังนั้นจึงต้องบูชาครูก่อนมิให้เป็นการผิดคำครู หลบหลู่ครูบาอาจารย์ ป้องกันมิให้เป็นภัยร้ายแก่ตนเสียก่อน มนต์จะได้ทรงพลังและขลังในฤทธ์คาถา

คำบูชาครู 

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

๏ พุทธะบูชามะหาเตชะวัณโต ธัมมะบูชามะหาปัญโญ
สังฆะบูชามะหาโภคะวาโห ติกะโรนาถัง อภิปูชะยามิ
๏ พุทธังทาพะสะ ธัมมังทาพะสะ สังฆังทาพะสะ
วันทิตตะวา อาจาริยะปาทัง อันตะรายะ วินัสสันติ
สิทธิพุทธา สิทธิธัมมา สิทธิสังฆา สิทธิเตชา
ไชยยะสิทธิ์ พุทธะคุณนัง ธัมมะคุณนัง สังฆะคุณนัง
มาตาปิตา ครูอาจาริยัง อาจาริยะเทวะสัพพะคุณนะ โสตถี ภะวันตุเม
๏ โอม นะโม ชีวะโก สิระสา อะหัง กรุณิโก
สัพพะสัตตานัง โอสะถะ ทิพพะมันตังประภาโส
สุริยา จันทัง โกมารภัจโจ ปะกาเสสิ วันทามิ
ปัณฑิโต สุเมธะโส อะโรคา สุมะนา โหมิ ๚๛ 

คำถวายอาราธนาพระอาจารย์เจ้า
            ๏ ข้าพเจ้าขออาราธนาพระอาจารย์เจ้า อันมีท่านมเถรตำแยจงมาเป็นประธาน พร้อมด้วยพระอาจารย์ฤทธิยาธร พระอาจารฤๅษีอามรสิทธิดาบส พระฤๅษีนารต พระฤๅษีสัชนาลัยพระฤๅษีตาวัว พระฤๅษีตาไฟ พระฤๅษีกัศยะปะ พระฤๅษีสิงขะ พระฤๅษีประลัยโกฏิพระอาจารย์โรคามฤตินทร์ พระอาจารย์ชีวกโกมารภัจจ์ อาจารย์(กล่าวชื่ออาจารย์ของตน……)และอาจารย์แพทย์ศาสตร์ทุกสาขา ขออาราธนามารับเครื่องสังเวยกระยาบวช อันมีเครื่องหอมจุลจันทน์ บายศรี ภัตตะพลี พฤกษะพลาหาร ขอน้อมถวายอาจารย์ทุกทิศา ซึ่งประสิทธิ์เวชศาสตร์วิทยา ข้าพเจ้าจำนงเจตนา จะสักการบูชาเป็นประจำทุกปี อันเป็นคารวะเวชพิธีตามประเพณีของไทยแต่โบราณกาล ๚๛

โองการพระมหาเถรตำแย

๏ โอม สิทธิสวัสดี เวยยทาวนาด้วยอาชญา
พระมหาเถรตำแย สิทธิเรืองแท้เทอะ
จึงจะให้กูแก้สิทธิกน ทาพยนสิทธินานา
กูจะแก้ทั้งโค มหิงสา สะสมทั้งหลาย
กูจึงจะแก้ทั้งสุกร แลวานร แลเวทยา
กูจึงจะแก้ทั้งยักษา แลเสือสี
กูจึงจะแก้ทั้งนนทรีมือถือกรีตะบองเล็ก
กูจึงจะแก้ทั้งปูนเพชร แลหินแลง ตะรางทองแดง
กูจึงจะแก้ทั้งกงจักร รูปยักษ์อันนานา
กูจึงจะแก้ทังเวทยาอันเขาทำ
กูจึงจะแก้ทั้งยาขำแลยาประสม
กูจึงจะแก้ทั้งลูกลมแพรมมะโหด
กูจึงจะแก้ทั้งดอกไม้โสดถ้วนถึงพัน
กูจึงจะแก้ทั้งเลขยันต์อันต้องแพนงช้างแทงเพนียด
กูจะกันทั้งเสนียดแลจังไร
กูจึงจะแก้ทั้งต้นไม้ใหญ่อันลาก ๒
ด้วยเดชเดชะพระมหาเถรตำแย
เทือจงจะให้กูแก้ทั้งผีป่าแลผีพราย
ผีต้นไม้ใหญ่ ยาไข้แข็งขัด
พระราชโองการกูประกับด้วยคุณพ่นคุนข่ม
มหาคุณคลั่งแก่เจ้าวังแก่โกสา
กูจะประกับด้วยวาจาถ้วนทุกตน
ด้วยเดชะเดชพระมนต์
พระบรมมหาบพิตรให้ประสิทธิแก่กูๆ
จึงจะระเบิดโขลนทวารบานประตูตุรุขุแรง
กูจึงจะระเบิดคีรีแลเถื่อนถ้ำ
กูจึงจะระเบิดรูปธนูแลไม้รังอาถรรพ์
โอม สวาง มหาสวาง สิทธิสวาโหน
โอม นโมพุทธะ ล เสยยะทิทังหุลุหุลุ
สะวาโหม คัดอะมุมหิโอกาเสติถาหิ ฯ
โองการพระมหาเถรตำแย ฯ

๏ อิติปิโสภควา อรหํสมฺมาสมฺพุทฺโธ
วิชาจรณสมฺปนฺโน สุคฺคโตโลกวิทู
อนุตฺตโรปุริสธมฺม สารถิสตฺถา
เทวมนุสฺสานํ พุทฺโธภควาติ
๏ สฺวากฺขาโต ภควตาธมฺโม สนฺทิทฺธิโก
อกาลิโก เอหิปสฺสิโก โอปนฺนยิโกปจฺจตฺตํ
เวทิตพฺโพวิญฺญูหีติ
สุปติปนฺโนภควโตสาวกสํโฆ
อุชุปฏิปนฺโนภควโตสาวกสํโฆ
ญายปฏิปนฺโนภควโตสาวกสํโฆ
สามีจิปฏิปนฺโนภควโตสาวกสํโฆ
ยทิทํจตฺตาริ ปุริสยุคฺคานิ อฏฐปุริสปุคฺคลา
เอสภควเตาสาวกสํเฆา อาหุเนยฺเยา
ทาหุเนยฺเยา ทกฺขิเนยฺเยา อญฺชลิกรณิเยา
อนุตฺตรํ ปุญฺญกฺเขตฺตํ เลากสฺสาติ๚๛
๏ อตฺถิอิมสฺมึกาเย เกสา โลมา นขา ทนฺต ตโจ
มํสํ นหารู อฏฺฐิ อฏฺฐิมิญฺชํ รกฺกํ หทยํ ยกฺกนํ
กิโลมมกํ ปิหกํ ปพฺพาสํ อนฺตํ อนฺตํคุณํ อุทฺทริยํกริสํ
ปิตฺตํ เสมฺหํ ปุพฺโพโลหิตฺตํ เสโทเมโท อสฺสุรสฺสาเขเฬ
สิงฺฆานิกาลสฺสิกามตฺตํ มตฺถเกมตฺถ ลุงฺฆนฺติ๚๛ 

จบโองการมหาเถรตำแย

ธรรมจิต สวัสดี