ฉันท์ทานอาหาร


ฉันท์ทานอาหาร
"ละเมียดโอชา สกุณาเอมโอษฐ์ วิปโยคห่ายัด"

๏ ละเมียดละไมลิ้น     ชิวหากินกลิ่นโอชา
ละมุ่นลิ้นมธุรา            ลิ้มรสาจักพาเพลิน
ค่อยเล็มระริกลี้            ค่อยแทะที่ค่อยบดเคี้ยว
ลิ้มหมดบ่ส่วนเดียว     มิลดเลี้ยวลิ้นลุกรน
สิบเคี้ยว ณ หนึ่งคำ      กล่าวกระทำละเมียดโอชา
รับประทานให้เชื่องช้า ไม่นำมาสวาปาม
อิ่มอร่อยเอมโอษฐ์       สุธาโภชน์โภชนา
สกุณีสกุณา                  จิกธัญญาพอดีคำ
และลิ้มกระยาหาร       เคี้ยวมินานแล้วกลืนกิน
รู้รสบ่หมดสิ้น             เพียงยลยินแต่พอดี
มิรีบมิเชื่องช้า              สกุณาเอมโอษฐ์ทาน
ช้าเร็วพอประมาณ       สมควรกาลอิ่มสบาย
เขมือบกินบ่รู้รส          กลืนให้หมดบ่เหลือชิ้น
ซบซดกระซาบสิ้น      ไม่ถวิลรสผลา
สูบใส่สวาปาม            หาบหีบห่ามเร่งเวลา
รีบรุดมิค้างคา              เชี่ยวชาญมาบ่ค้างคอ
เลื่อนลิ้นไร้สิ่งอุด         เยี่ยงยื้อยุดฉุดมายัด
วิปโยคห่ายัด                อุดตันขัดจะอัปรีย์ฯ

ธรรมจิต สวัสดี

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น